Dat was wat mijn klant laatst te horen kreeg.
Voordat ze met mij ging werken, worstelde ze met zichtbaar zijn. Van nature wilde ze niet opvallen. Maar nu ze die toppositie te pakken had, kon ze daar niet meer onderuit. Ze moest verschillende teams aansturen en een fusie begeleiden.
Schoorvoetend besloot ze met mij te gaan werken. Bang dat ik haar in een knal oranje pak de werkvloer op zou sturen.
Maar dat viel gelukkig mee (haar eigen woorden;). Ik bleek veel dichter bij haar persoonlijkheid te blijven dan ze op voorhand dacht.
Waar ze het in het begin zelfs moeilijk vond om naar zichzelf in de spiegel te kijken, ontpopte ze zich tijdens onze samenwerking tot een vrouw die voor haar waarde ging staan.
We kochten een aantal outfits die zakelijkheid en duidelijkheid uitstraalden, in kleuren die aanwezig waren, maar niet overheersend. Ze begon het leuk te vinden om naar zichzelf te kijken, verrast door wat ze zag. Het blauwe en flesgroene pak stonden haar niet alleen geweldig, ze voelde zich er ook fantastisch in. Dit was wat ze voor ogen had en nu zag ze het.
Een paar weken later sprak ik haar. Ze vertelde over de meeting met het personeel waar zij een van de mensen was die een presentatie moest houden. ‘Ik vond die van jou de beste’, was wat ze als feedback terug kreeg van een collega.
Kwam dat door de outfit? Natuurlijk niet. Haar presentatie was waarschijnlijk sowieso de beste. Hij kwam alleen nu helemaal over op de mensen waar hij voor bedoeld was. Als de buitenkant een weerspiegeling is van wie iemand is en wat iemand te zeggen heeft, dan komt je boodschap goed aan.
Dat is de kracht van een kloppende kledingstijl. Eens kennismaken?
